Vermissing
Vermist…………….
Een nachtmerrie …….. Een vermissing van kind, jongvolwassene, of volwassene zorgt voor paniek en onbegrip.
Paniek omdat dit niet hoort voor te komen in je dagelijks leven en er ook in de meeste gevallen geen aanleiding was voor de plotse verdwijning. Onbegrip omdat je het niet wil en kan begrijpen.
Een richtlijn van de politie welke in het algemeen gebruikt wordt voor een ‘onrustwekkende verdwijning’ bevat 6 onderdelen:
1. de vermiste jonger is dan dertien jaar;
2. de vermiste heeft een mentale of fysieke handicap;
3. de vermiste heeft medicatie nodig;
4. als er aanwijzingen zijn dat de vermiste in een levensbedreigende situatie zit;
5. als er aanwijzingen zijn dat de vermiste zich bevindt in het gezelschap van derden die zijn/haar welzijn kunnen bedreigen of dat hij/zij mogelijk het slachtoffer is van een misdrijf;
6. als de verdwijning in totale tegenstelling is met het normale gedrag van de vermiste.
Daarnaast wordt natuurlijk elk geval beoordeeld naar haar specifieke combinatie van factoren.
In Nederland worden jaarlijks tussen de 16.000 en 20.000 personen als vermist opgegeven. Ongeveer 85% is binnen 48 uur na de melding teruggevonden. Maar er zijn natuurlijk ook gevallen van personen die meer dan een jaar onvindbaar zijn. En helaas komen er ook een kleine groep mensen niet meer terug.
U begrijpt dat de politie met de melding van 16 tot 20 duizend vermissingen, hoe raar het ook klinkt, selectief te werk moet gaan. Haar beperkte mankracht moet zo effectief mogelijk worden ingezet. Indien 85% binnen 48 uur terug is, is een grote inzet gewoonweg niet haalbaar. Daarnaast moet de politie voor elk te nemen deel van het onderzoek toestemming hebben van de dienstdoend Officier van Justitie, zeker als niet direct duidelijk is dat de vermissing bedreigend is voor de betrokken persoon.
Maar bij vermissing telt elk uur. Hoe sneller er opvolging plaatsvindt hoe hoger de kans op een ‘safe return’. En daar zit het ‘voordeel’ in van onze inzet. Wij kunnen onmiddellijk en zonder ruggespraak ingezet worden en alle leads natrekken en onderzoek uitvoeren. Van eenvoudig uitlijnen van getuigenverklaringen tot het initiëren van een buurtonderzoek. Maar ook het daadwerkelijke uitvoeren van recherche activiteiten, natuurlijk zal dit altijd wel worden gedaan in overleg met de politie en onder restrictie van de AVG (Algemene Verordening Gegevensbescherming).
Wanneer Politie en wanneer Forscher?
Deze vraag wordt vaak gesteld. Iedere onrustwekkende verdwijning van een persoon dient altijd eerst gemeld te worden bij de politie. Wanneer deze aangeven niets te kunnen betekenen, of het onderzoek sluiten, mag u altijd de zaak overhandigen aan Forscher.
Heeft u liever meteen contact met Forscher omdat discretie geboden is? Dan zal het particuliere recherchebureau deze waarborgen. Alleen in geval van levensgevaar zal Forscher altijd de politie nader inlichten om actie te ondernemen.
Naast het feitelijke recherche werk kunnen we voor de belanghebbende ook optreden als contactpersoon namens de familie voor politie, pers en publiek. Op deze wijze wordt emotie gescheiden van feiten en kan de communicatie meer efficiënt naar alle partijen plaatsvinden. Tevens wordt de familie op deze manier afgeschermd van goedwillend doch opdringerig contact van derden.
Een vermissing hakt er ondenkbaar in. Natuurlijk bij de ouders en direct betrokkenen, maar ook bij familie, vrienden en collega’s. Neem geen risico, ben zeker, bel Forscher.